Schimmen van een verloren tijd

Door Lara van Rosendaal

Ik zie Ethan nog voor me, een opgeschoten joch van tien jaar, met te veel tanden voor zijn smalle gezicht en een petje waar de rafels aan hingen. Ik dacht altijd dat zijn ouders geen geld hadden om een lange broek voor hem te kopen, maar later, heel veel later, hoorde ik dat het was vanwege de regen.

Luister naar de rest van het verhaal op een verhalenbankje…