Voor de Vogelvrouwen

Door Jowi Schmitz

Als ik ’s nachts in bed lig, hoor ik het huis tegen me praten. Het kraken van de trap, ook als er niemand overheen loopt, pootjes op de dakpannen, van onzichtbare vogels. Waarschijnlijk zijn het duiven, maar ik stel me voor dat het magische wezens zijn. Uit boeken die ik vroeger las. Vrouwen met vleugels en vogelpoten die blij zijn dat het nacht is, dat ze eindelijk even uit hun schuilplaatsen kunnen komen…

Luister naar de rest van het verhaal op een verhalenbankje…