Astor

Door Peter Hendriks

Ik stond op het punt iets te gaan zeggen, maar kon alleen naar adem happen. De man lachte vriendelijk, zei ‘Goedemiddag’, en liep me voorbij. Maar omdat Astor me herkende, was het lieve beest kwispelend op me af komen lopen, waardoor de lijn opeens straktrok en de man bijna uit balans raakte. De man bleef staan en draaide zich lichtjes om. Toen gaf hij totaal onverwacht zo’n harde ruk aan de lijn dat Astor een stuk van de grond leek te komen en, hoorbaar in paniek, bij de voeten van de man belandde.
Ik kon niet anders dan stil blijven zitten.

Luister naar de rest van het verhaal op een verhalenbankje…